Спавајте у миру, с благословом часним.
Памтимо вам муке, сваки трзај кобни.
Вапаји се чују урлицима гласним
тамо где се крвник напојио злобни.
Видимо вам капке згрчене од страха
тамо где и река ваше крви тече,
где хиљаде деце вриште усред краха
док усташа гладне вратове им сече.
Још парају небо чет'ри мала ока
и две мале руке што се тамо држе,
молећи за милост свога крволока,
да отац и мати батине издрже.
Осећамо труо оболели задах,
који се још бори да подигне главу,
док србосјек није ухватио замах
и сву у црвено обојио траву.
Памтимо и облак од пепела, сиви,
над логором где су тела вам се пекла.
Страдали сте тамо, ни дужни ни криви –
само што сте били српскога порекла.
Аутор: Кристина Анђелковић из Лазаревца
Песма је награђивана